شکر لله شد نصیبم مشهد شاه رضا
یافتم بوی بهشت از مرقد شاه رضا
داد توفیقم خداوند کریم ذوالجلال
توتیای چشم کردم خاک ایوان طلا
بود خالی جای یاران جملگی از مرد و زن
در حریم کعبه سلطان علی موسی الرضا
پانهادم چون به مسجد یادم آمد از بهشت
صحن او دارد شرف بر قصر جنات العلی
ذکر گویان دیده گریان در میان کفش کن
پا نهادم اشک جاری شد مرا از دیده ها
بر در اول که سقاخانه آن حضرتست
آب کوثر در میانش شربت بیمارها
هر که زو یکجام نوشد درد او ذایل شود
از حکیمان و طبیبان جهان او را شفا
چون زیارتنامه خواندم باز آوردم بیاد
حق حقداران و حق قوم و خویش و اقربا
--------------------------
من آمدم قبر تو را دیدم و رفتم
از روی ادب خاک تو را بوسیدم و رفتم
تا در دم مرگ تو بدیدار من آئی
من آمدم قبر تو را دیدم و رفتم
ای عقده گشا تا ز دلم عقده گشائی
من حلقه به دربار تو کوبیدم و رفتم
من غرق گناه آمده بودم به حضورت
مشمول عطایای تو گردیدم و رفتم
تا در روز جزا در صف زوار تو باشم
رخسار به درگاه تو سائیدم و رفتم
با یاد طواف . ای قبله هشتم
گرد حرم قدس تو گردیدم و رفتم
چون دست بدامان وصال تو فکندم
دامن دگر از غیر تو بر چیدم و رفتم
دیدم که غریبی ز وطن ای شه مسموم
بر غربت تو اشک فشانیدم و رفتم
شرح غم جانسوز تو از هر که شنیدم
غم خوردم و گرییدم و نالیدم و رفتم
در سلک گدایان درت ماند( موید )
من خاک تو بوسیدم و بوئیدم و رفتم
دوستانی که دوست دارند ارتباط مستقیم با حرم مطهر امام حسین (ع) داشته باشند روی آدرس زیر کلیک کنند
نکته ای در شان و فضیلت امیرالمومنین از زبان دشمن علی (علیه السلام )
معاویه از دشمنان سر سخت علی (ع)بود. روزی در کنار پسرش یزید و مشاورش عمروعاص نشسته بود که فردی هدیه نفیسی آورد و به معاویه اهدا کرد .
معاویه در آن روز پیشنهاد عجیبی به یزید و عمروعاص داد و گفت هر یک از ما یک بیت در شان علی (ع) بگوییم ، شعر هر کدام از ما اگر از نظر ظاهر و معنی جالب وزیبا بود این هدیه مال او باشد ،یزید و عمروعاص پیشنهاد را پذیزفتند.
معاویه گفت :
خیرالوری من بعد احمد حیدر والناس ارض والوصی سما
(بهترین موجودات غیر خدا بعد از پیامبر (ص) علی (ع) است. انسانهادر مقایسه با علی (ع)همچون زمین هستند و علی (ع)به منزله آسمان است.)
عمروعاص که فردی زیرک بود . گفت :
هذا الذی شهدالعدو بفضله والفضل ما شهدت به الا عدا
(علی (ع)کسی است که دشمن به فضیلت و آقایی او گواهی میدهد. کمال افتخار آن است که دشمنان به آقائی آن گواهی میدهند. )
ویزیدگفت:
کملیحه شهدت بها ضرائها والحسن ما شهدت به ضرا
(علی (ع)همچون بانوی زیبا روی و نمکینی است که هوو های او به نیکی و بزرگواری او گواهی میدهند. زیبایی آن است که هووها به آن گواهی دهند.)
در پایان شعر عمروعاص از نظر شیوایی ، عبارت برگزیده تشخیص داده شد و هدیه نصیب او گردید.